①Proximis diebus habetur extra urbem senatus.
Pompeius eadem illa, quae per Scipionem ostenderat agit;
senatus virtutem constantiamque collaudat;
copias suas exponit:
legiones habere sese paratas X;
②praeterea cognitum compertumque sibi alieno esse animo in Caesarem milites
neque iis posse persuaderi, uti eum defendant aut sequantur.
③Statim de reliquis rebus ad senatum refertur:
tota Italia dilectus habeatur;
Faustus Sulla propere in Mauretaniam mittatur;
pecunia uti ex aerario Pompeio detur.
Refertur etiam de rege Iuba, ut socius sit atque amicus.
④Marcellus vero passurum se in praesentia negat.
⑤De Fausto impedit Philippus, tribunus plebis.
De reliquis rebus senatusconsulta perscribuntur.
Provinciae privatis decernuntur, duae consulares, reliquae praetoriae.
Scipioni obvenit Syria, L. Domitio Gallia;
Philippus et Cotta privato consilio praetereuntur,
neque eorum sortes deiciuntur.
⑥In reliquas provincias praetores mittuntur.
Neque exspectant, quod superioribus annis acciderat,
ut de eorum imperio ad populum feratur,
paludatique votis nuncupatis exeunt.
⑦Consules, quod ante id tempus accidit nunquam,
<ne auspicato quidem> ex urbe proficiscuntur,
lictoresque habent in urbe et Capitolio privati contra omnia vetustatis exempla.
⑧Tota Italia dilectus habentur, arma imperantur,
pecuniae a municipiis exiguntur, e fanis tolluntur,
omnia divina humanaque iura permiscentur.
