①Genus erat pugnae militum illorum, ut
magno impetu primo procurrerent, audacter locum caperent,
ordines suos non magnopere servarent, rari dispersique pugnarent;
②si premerentur, pedem referre et loco excedere non turpe existimarent,
cum Lusitanis reliquisque barbaris <barbaro> genere quodam pugnae adsuefacti;
quod fere fit, quibus quisque in locis miles inveteraverit,
ut multum earum regionum consuetudine moveatur.
③Haec tum ratio nostros perturbavit insuetos huius generis pugnae;
circumiri enim sese ab aperto latere procurrentibus singulis arbitrabantur;
ipsi autem suos ordines servare
neque ab signis discedere neque sine gravi causa eum locum, quem ceperant, dimitti censuerant oportere.
④Itaque, perturbatis antesignanis,
legio, quae in eo cornu constiterat, locum non tenuit atque in proximum collem sese recepit.
